விநாயக் தாமோதர் சாவர்க்கர் அந்தமான் செல்லுலார் சிறையில் (காலாபாணி) 1910 முதல் 1915 வரை மிகக் கடுமையான கொடுமைகளை அனுபவித்தார், குறிப்பாக 1914-ல் இவை உச்சகட்டத்தில் இருந்தன. இந்தச் சூழலில், முதலாம் உலகப்போரின் (1914-1918) தொடக்கத்தில், அவர் பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்திற்கு ஒரு மனுவை அனுப்பினார். இந்த மனு, போர்காலத்தில் அரசாங்கத்திற்கு சேவைகளை வழங்குவதற்கு பதிலாக, அனைத்து அரசியல் கைதிகளையும் விடுவிக்கக் கோருவதாக பிரிட்டிஷாரால் வகைப்படுத்தப்பட்டது.
சாவர்க்கர் 1910-ல் கைது செய்யப்பட்டு, 1911-ல் அந்தமான் சிறைக்கு அனுப்பப்பட்டார். இங்கு அவர் கடுமையான உடல் உழைப்புக்கு உட்படுத்தப்பட்டார், எண்ணெய் ஆலைகளில் பணியாற்ற வைக்கப்பட்டார், மற்றும் மோசமான உணவு மற்றும் சுகாதாரமற்ற சூழலில் வைக்கப்பட்டார்.
1914-ல் உச்சகட்ட கொடுமைகள்: இந்த ஆண்டு, சாவர்க்கர் மீதான துன்பங்கள் மிக உக்கிரமாக இருந்தன. தனிமைச் சிறை, உடல் ரீதியான தண்டனைகள், மற்றும் மன உளைச்சல் ஆகியவை அவரை கடுமையாக பாதித்தன. பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகள், அவரை ஒரு ஆபத்தான புரட்சிகரவாதியாகக் கருதி, கூடுதல் அழுத்தம் கொடுத்தனர்.
1915-க்கு பிறகு: சாவர்க்கர் 1921 வரை அந்தமானிலும், பின்னர் ரத்னகிரி சிறையிலும் தொடர்ந்து அடைக்கப்பட்டிருந்தார்.
முதலாம் உலகப்போர்: 1914-ல் போர் தொடங்கியபோது, பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் இந்தியர்களின் ஆதரவை நாடியது. இந்தச் சூழலில், காந்தி மற்றும் காங்கிரஸ் பிரிட்டிஷாருக்கு ஆதரவளிக்க முடிவு செய்தனர், இதன் மூலம் அரசியல் சலுகைகளைப் பெற முயன்றனர்.
சாவர்க்கரின் அணுகுமுறை: சாவர்க்கர், ஒரு புரட்சிகரவாதியாக இருந்தபோதிலும், இந்த மனுவை ஒரு மூலோபாய நடவடிக்கையாகப் பயன்படுத்தினார். அவர் தனது தனிப்பட்ட விடுதலையை விட, மற்ற அரசியல் கைதிகளின் விடுதலையை முன்னிறுத்தினார்.
மனுவின் முக்கிய வரி: மனுவின் இறுதியில், சாவர்க்கர் கூறிய, “இத்தனையையும் நான் உங்கள் முன் வைப்பது என்னை விடுதலை செய்ய என்று நீங்கள் கருதினால், என்னை மட்டும் சிறையில் வைத்துவிட்டு பிறரை நீங்கள் விடுதலை செய்யுங்கள்” என்ற வார்த்தைகள், அவரது தன்னலமற்ற தன்மையையும், மற்ற கைதிகளின் நலனுக்கு அவர் அளித்த முன்னுரிமையையும் வெளிப்படுத்துகின்றன.
மனுவின் முக்கியத்துவம்:
தியாக உணர்வு: சாவர்க்கர் தனது விடுதலையை விட, மற்ற கைதிகளின் விடுதலையை வலியுறுத்தியது, அவரது தோழர்களின் நலனில் அவர் கொண்டிருந்த அக்கறையை காட்டுகிறது.
மூலோபாய நடவடிக்கை: போர்காலத்தில் பிரிட்டிஷாரின் நெருக்கடியைப் பயன்படுத்தி, சிறை நிலைமைகளை மேம்படுத்தவும், கைதிகளுக்கு சலுகைகளைப் பெறவும் இந்த மனு ஒரு முயற்சியாக இருந்தது.
காந்தியுடன் ஒப்பீடு: காந்தி பிரிட்டிஷாருக்கு நிபந்தனையற்ற ஆதரவு அளித்த அதே வேளையில், சாவர்க்கரின் மனு அனைத்து கைதிகளின் விடுதலையை நிபந்தனையாக வைத்தது, இது அவரது புரட்சிகர உணர்வுக்கு இணங்க இருந்தது.
பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்தின் பதில்:
பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் இந்த மனுவை முழுமையாக ஏற்கவில்லை. சாவர்க்கர் 1921 வர-ல் அந்தமானில் இருந்து ரத்னகிரி சிறைக்கு மாற்றப்பட்டார், ஆனால் விடுதலை 1937-ல் தான் கிடைத்தது.
இருப்பினும், இந்த மனு சிறை நிலைமைகளில் சில மாற்றங்களை ஏற்படுத்தியிருக்கலாம், ஏனெனில் 1915-க்கு பிறகு கொடுமைகள் படிப்படியாகக் குறைந்தன.
சாவர்க்கரின் 1914 மனு, அவரை “பிரிட்டிஷாருக்கு சமரசம் செய்தவர்” என்று விமர்சிப்பவர்களுக்கும், “தேசபக்தராக தியாக உணர்வுடன் செயல்பட்டவர்” என்று பாராட்டுபவர்களுக்கும் இடையே விவாதத்தை உருவாக்கியுள்ளது. ஆனால், மனுவின் இறுதி வரி, அவரது தன்னலமற்ற மனப்பான்மையையும், மற்ற கைதிகளின் விடுதலைக்கு அவர் அளித்த முக்கியத்துவத்தையும் தெளிவாக வெளிப்படுத்துகிறது.
1914-ல் சாவர்க்கர் அனுப்பிய மனு, அந்தமான் சிறையில் அவர் அனுபவித்த உச்சகட்ட கொடுமைகளுக்கு மத்தியில், அனைத்து அரசியல் கைதிகளின் விடுதலையை கோரிய ஒரு தன்னலமற்ற முயற்சியாகும். முதலாம் உலகப்போரின் சூழலில், இது ஒரு மூலோபாய நடவடிக்கையாகவும், சிறை நிலைமைகளை மேம்படுத்துவதற்கான முயற்சியாகவும் இருந்தது. “என்னை சிறையில் வைத்துவிட்டு பிறரை விடுதலை செய்யுங்கள்” என்ற அவரது வார்த்தைகள், அவரது தலைமைப் பண்பையும், தோழர்களின் நலனில் அவர் கொண்டிருந்த அக்கறையையும் என்றென்றும் நினைவூட்டுகின்றன. தாய் நாட்டிற்காக பல ஆண்டுகள் சிறை தண்டனை அனுபவித்த வீர சாவர்க்கரின் தாய் நாட்டுப்பற்றும் தியாகமும் போற்றுதலுக்குரியது. அவரது ஜென்ம தினத்தில் தேசியவாதி நியூஸ் அவரை சிரம் தாழ்தி வணங்குகிறது.
